Emmer Compascuum

's Ochtends bij die ouwe meuk van The Spot vind ik nog een leuke zinken thermometer. Die gaat mee naar de Argus. Daar beurt die Barman dan maar even niets voor. We gaan verder drenthelen. Van Echtenskanaal--Oranjekanaal--Koning Willem Alexanderkanaal--Veenparkkanaal--Compascuumskanaal. Het Veenparkkanaal voert dus door het Veenpark, het grootste museum van Nederland en vertelt de geschiedenis van de turfafgravingen in Drenthe. Een bijzonderheid is ook wel dat we op een gegeven moment 10 mtr. omhoog moesten sluizen en 500 mtr. verderop weer 10 meter naar beneden. Bij navraag bij de sluismeester bleek dit het passeren van de Hondsrug te zijn, een flinke wal van zo'n 10-12 mtr. hoog en wel 60 km. lang, die zich van zuid naar noord uitstrekt in Drenthe, stammend uit de ijstijd. We gaan tot Emmer Compascuum t/o molen Grenszicht, want inderdaad, je bent hier op een steenworp afstand van Duitsland. Een fietstocht voert ons langs uitgestrekte landerijen, met mais, aardappelen, tarwe, maar ook bv. een graszodenproduktieveld. In Emmer Compascuum is een kroeg Old Pub, een dichte Chinees en een Kwalitaria, dat was het wel zo'n beetje. Maar we hebben langs het kanaal ook nog iets anders gezien. Eeterij: Bie 't Klain Draaigie.  En dat was een prettige verrassing, tegenover de handbediende draaibrug, die we 's middags al gepasseerd waren. Een ouder echtpaar die ooit 30 jaar geleden Old Pub was begonnen, had daar na zoveel jaren genoeg van en was hier een Eeterij gestart, met als bijzonderheid, dat hier ook iedere dag 60-70 verse maaltijden gekookt worden voor mensen die daar niet toe in staat zijn, en 5 dagen in de week thuis warm worden afgeleverd. Natuurlijk wordt er gekookt met streekprodukten. Die zijn er hier genoeg. Joke de onvermijdelijke Jagerschnitzel en ik de Boerenkarbonade met Spekrand. Beide gerechten met echte gebakken aardappelen en groente bijlagen. Natuurlijk weer -veuls te veul- maar dat is dan weer voor morgenmiddag als we Duitsland bereikt hebben.